Muzeum przypomni Szmula

Wystawa prezentuje zaangażowanie Szmula Zygielbojma w trzy najważniejsze sfery jego życia: osobistą, polityczną i społeczną. Pierwsza część ekspozycji prezentuje przedwojenną biografię Zygielbojma na tle jego działalności związkowej, politycznej i samorządowej.

Kolejna opowiada o relacjach rodzinnych Szmula, który – wyjeżdżając w styczniu 1940 roku z Warszawy – pozostawił w stolicy swoją żonę i dzieci. Żegnając się z nimi, nie zdawał sobie sprawy, że nigdy więcej ich nie zobaczy. Z ponad trzyletniego okresu rozłąki jedyny ślad kontaktu Zygielbojma z dziećmi oraz żoną to ich korespondencja. Niestety, nie zachowały się odpowiedzi Szmula. Najprawdopodobniej spłonęły w trakcie powstania w getcie warszawskim.

Trzecia część ekspozycji poświęcona została II wojnie światowej: od jej wybuchu, przez ucieczkę Szmula Zygielbojma na Zachód, czas powołania bundowskiego działacza do Rady Narodowej, jego przyjazd do Londynu aż do samobójczej śmierci.

Szmul Zygielbojm był działaczem politycznym związanym z socjalistyczną partią Bund; od lutego 1942 r. pełnił funkcję członka Rady Narodowej przy rządzie Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie w Londynie. Jako członek rady informował świat o tragicznym losie polskich Żydów pod niemiecką okupacją.

Zygielbojm to szczególna postać dla naszego regionu. Urodził się w Borowicy w powiecie krasnostawskim. W wieku 10 lat, aby pomóc w utrzymaniu najbliższych, zatrudnił się w fabryce w Krasnymstawie, gdzie zamieszkał wraz z rodziną w 1899 r. Od 1915 r. Zygielbojmowie mieszkali w Chełmie. Tu Szmul wstąpił do lewicowej partii żydowskiej Bund, gdzie szybko doceniono jego talenty organizacyjne i oratorskie. Mieszkał w kamienicy przy ul. Mickiewicza, gdzie obecnie znajduje się tablica pamiątkowa.